Wiadomości z frontu czytania: zmuszony zostałem do powrotu do notki Pani Jolanty Gancarz: http://jolanta-gancarz.szkolanawigatorow.pl/sprzedaz-wiazana-albo-o-tym-jak-matejko-poaczy-smolensk-zmudz-komete-i-te-znienawidzona-bone-ad-1533

Zmuszony w tym momencie poczułem się również zacytować fragment pracy pt. "Bona Sforza" Marii Boguckiej, na który przed chwilą się natknąłem - mam przed sobą wznowienie wydania II z roku 2004 (Ossolineum), strona 137:

"Królowa była znów przy nadziei, ale nie umiała sobie odmówić rozrywki, jaką stanowiły łowy. 2 września 1527 r. wyjechała z Krakowa, za nią wkrótce podążył także Zygmunt I. Do tragedii doszło 23 tego miesiąca; opowiada o niej Bielski w swej kronice (umieszczając zresztą błędną datę 1533 r.) [...] Bona była właśnie w piątym miesiącu ciąży, urodziła syna, któremu przy pospiesznym chrzcie nadano imię Olbracht. Niemowlę zmarło tego samego dnia, pochowane zostało w kaplicy zamkowej w Niepołomicach i dopiero w lipcu 1548 r., podczas pogrzebu Zygmunta I, jego zwłoki wydobyto, przewieziono do Krakowa i złożono w ołowianej trumience w głowach Zygmunta, w sarkofagu królewskim w podziemiach kaplicy Zygmuntowskiej. Na miejscu wypadku, które lud zaczął nazywać Poszynie (po synie), król wzniósł kaplicę - istniała ona przez kilkaset lat."

Dużo się działo w roku 1533. Wytłuszczenie moje.

 

---

tagi: stanczyk  bona 

	atelin
	25 sierpnia 2020 10:58

4     1349    1 zaloguj sie by polubić