Jest we Wrocławiu ulica Grabiszyńska. Biegnie sobie od centrum na zachód. Pierwszą od centrum ulicą ją przecinającą jest ul. Prosta, która biegnie ze południa na na północ. To przecięcie jest umowne, albowiem ul. Grabiszyńska składa się z dwóch dwupasmowych jezdni rozdzielonych tramwajowym torowiskiem i metalowym płotem. Tak więc wychodzi na to, że to ul. Grabiszyńska przecina ul. Prostą - można się spierać, ponieważ ul. Grabiszyńska jest zdecydowanie większa od ul. Prostej i, aby dojechać do dwóch różnych odcinków ul. Prostej w czasie największych korków, trzeba użyć zupełnie innych sposobów znanych jedynie osobom wtajemniczonym, czyli dostawcom pizzy.

Piątkowe spotkanie z Gospodarzem we Wrocławiu na tematy antyczne przypomniało mi ul. Prostą - południowa część tej ulicy jest prosta i gładka mimo, że brukowana. Północna część, przecięta ul. Grabiszyńską jest również brukowana, ale ma mnóstwo dziur po których nie da się normalnie jechać i, na dodatek, jakiś inżynier ruchu zalecił zrobienie na tym odcinku tzw. hopek z asfaltu, który można było spożytkować na łatanie dziur w bruku. Na co komu hopki na masakrycznie dziurawym odcinku???

I tak mi przyszło do głowy, że z dochodzeniem do prawdy, bo czym innym jest filozofia, i rozważaniem nad tym dochodzeniem, szanowni Autorzy z SN przewożą nas po tym akurat fragmencie ul. Prostej pełnej hopek i dziur, za nic mając ul. Grabiszyńską wiecznie zakorkowaną.

I uwaga do Gospodarza i do Pani Paris: ta pani sprawiała wrażenie jakiejś aktywistki nie wiadomo czego, którą zawiodły koleżanki i nie przyszły/nie zdążyły aby rozwinąć jakiś transparent.

	atelin
	23 kwietnia 2023 20:49