W swojej ostatniej notce (https://atelin.szkolanawigatorow.pl/wp-pl) napomknąłem, że zainteresowała mnie Baszkiria. Jako byt. Wiki, jak to wiki, twierdzi, że kraina: https://pl.wikipedia.org/wiki/Baszkortostan. Wiadomości suche i bardzo skromne. Gdzieś mi się przewinęło, przy bardziej zaawansowanych poszukiwaniach, że Baszkirzy mieli własnych poetów i bajkopisarzy. Bajkopisarzy pominąłem, ponieważ (po pobieżnym sprawdzeniu) to bajki głównie o chanach i pastuszkach - jak we wszystkich innych krainach i zaintersowałem się baszkirską poezją. Ale polska wiki pod tym względem pada na pysk, więc poprosiłem koleżankę z pracy o pomoc. I wjechała Yana, cała na biało, i podsunęła mi to: https://pishi-stihi.ru/bashkirskie-poety.html

Wykaz poetów baszkirskich w ruskiej wiki -  w zasadzie olałem każdego/ą, kto urodził/a się na początku XX wieku i dożyli lat siedemdziesięciu. Ale w tym spisie (O DZIWO) jest jeden taki, który został zamordowany przez Armię Czerwoną w 1919 roku i o tym .ru pisze wprost. Prawdopodobnie dlatego, że umiał czytać i pisać. A pisał prawdopodobnie dla białych, ponieważ (jako poeta) był korespondentem wojennym. Tutaj słownik Google też poległ, ale nam się to wydaje zrozumiałe: Zhiznennyy i tvorcheskiy put' poeta byl korotkim. V 1918-om Babich sluzhil voyennym zhurnalistom, vesnoy 1919 goda ubit soldatami Krasnoy armii. Yedinstvennyy pri yego zhizni poeticheskiy sbornik «Siniye

O czym pisał Babicz? Jak pisał? Czy lud baszkirski to doceniał przy świecach w długie zimowe wieczory?ogło tak być, oto wiersz https://f13.ucoz.net/publ/12-1-0-79 Baszkiria: 

Lwy szukają zemsty na wrogu Ich ziemia jest zdeptana i tyranizowana. Gdy tylko zrobi krok w ich stronę, Płonąca krew Baszkirów ukryje się, A jeśli dojdzie do śmiertelnej walki z wrogiem. Jak grzmot, będzie grzmiał groźnie, - Pod brudnym butem wroga Honor Baszkira nie kłamie! Baszkortostan, kraina rozkoszy. Bezcenny skarb, niezniszczalny ogród. Gdzie jest lew - imieniem Baszkir - Urodziłem się i zobaczyłem świat! Baszkir od dawna jest sławny Z odwagą miłującą wolność: Ona dzwoni w jego duszy Nieskrępowana wiosenną wilgocią. Walczył nie licząc ran, A zaszczytem był jego doradca. Wzrosło jak kopiec. Opór przeciwnikom. Baszkortostan, kraj pracy. Kraj kwiatów, kraj owoców. Gdzie jest lew - imieniem Baszkir - Urodziłem się i zobaczyłem świat!Jeden Baszkir jest gotowy do zapalenia Na początek sto pieców piekielnych, Zostanie stworzonych sto niebiańskich ogrodów Samo bogactwo Uralu! Kraina Baszkirów, wiosenne święto. Święto ptaków i roślin, A lew - imieniem Baszkir - Zobaczyłam tu świat po raz pierwszy! Moja ziemia, moje rodzinne ognisko, - Czas zabrać się do pracy: Weźmy to na swoje barki Ty i wszystkie Twoje zmartwienia! My, dumni z Twojego przeznaczenia. Twoje jasne sny. Gotowi się poświęcić. Aby Twoje imię błyszczało! Niech żyje kraj Baszkirów. Niech żyje praca i pokój, I lwy, które urosły Na święto naszej ojczyzny!

Wiersz? Raczej manifest, więc nie mamy złudzeń dlaczego niepiśmienni go zabili na rozkaz piśmiennego. 

Yana (ta cała na biało) przesłała mi link do Babicza na telefon. Ze zdumieniem właśnie odkryłem, że to, co wyświetliło mi się na telefonie, nie wyświetla się dzisiaj na kompie i na dodatek Avast piszczy przy każdym wierszu Babicza, że coś zneutralizował. Fajna jazda na Dzień Dziadka. A te wiesze Babicza, które otworzyłem sobie losowo na telefonie były o gorącej krwi w baszkirskich żyłach i o miodzie. Za cholerę nie mogę się tych wierszy doszukać. To taka kropka do połączenia po przeczytaniu przeze mnie rozdziału z SN o cukrze Pani Katarzyny Mróz.

 

 

---

tagi: baszkiria poezja cukier 

	atelin
	22 stycznia 2024 11:05

7     557    3 zaloguj sie by polubić